MPaR'07 - artykuł nr 6
Zastosowanie koncepcji faktoryzacji do identyfikacji źródeł dochodu przy inwestycjach w obligacje stałoprocentowe
Rumiana Górska
Streszczenie:
Ogólnie, modele czynnikowe postulują, że stopa zwrotu z inwestycji w papiery wartościowe może być przedstawiona jako kombinacja liniowa czynników, które są źródłami ryzyka systematycznego oraz składnika losowego odzwierciedlającego ryzyko niesystematyczne, czyli specyficzne dla konkretnego waloru. Zastosowanie koncepcji faktoryzacji umożliwia dekompozycję zrealizowanej stopy zwrotu z inwestycji w papiery wartościowe w celu identyfikacji źródeł dochodu (oraz ryzyka). W pracy Zastosowanie koncepcji faktoryzacji do identyfikacji źródeł dochodu przy inwestycjach w obligacje stałoprocentowe (R. Górska) przedstawiono wyniki dekompozycji zrealizowanej stopy zwrotu z inwestycji w obligacje o stałym oprocentowaniu według jednoczynnikowego oraz wieloczynnikowego modelu faktoryzacji. W modelu jednoczynnikowym źródłem ryzyka jest zmiana stopy zwrotu w terminie do wykupu (YTM) rozważanej obligacji. W modelu wieloczynnikowym połączenie koncepcji faktoryzacji z analizą czynnikową stóp zwrotu w terminie do wykupu umożliwia redukcję i wyodrębnienie czynników ryzyka rynkowego i ryzyka specyficznego oraz określenie wpływu każdego z czynników na zrealizowaną stopę zwrotu danego instrumentu.
Nota bibliograficzna:
Rumiana Górska. (2008). Zastosowanie koncepcji faktoryzacji do identyfikacji źródeł dochodu przy inwestycjach w obligacje stałoprocentowe. W: Tadeusz Trzaskalik (red.), Modelowanie Preferencji a Ryzyko '07. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, s. 91-106
