MPaR'12 - artykuł nr 21
Podejście obiektowe i wzorzec obserwator jako wsparcie dla zarządzania ryzykiem i komunikacją w projekcie
Łukasz Tync
Streszczenie:
Truizmem jest twierdzenie, że współczesne organizacje o zasięgu globalnym prowadzą wiele skomplikowanych, często powiązanych ze sobą projektów. Trudno znaleźć w takim przypadku projekt, na który nie miałoby wpływu otoczenie, z innymi projektami włącznie. Środowisko projektowe staje się coraz bardziej skomplikowane, rośnie liczba uczestników, interesariuszy poszczególnych projektów jak również powiązań pomiędzy projektami. Rośnie ilość wykorzystywanych metodyk i narzędzi mających zapewnić jak najlepszą kontrolę poszczególnych obszarów zarządzania projektem i wspomagania komunikacji równocześnie gwarantując odpowiedni poziom kontroli ryzyka. Również projekty same w sobie stają się coraz bardziej skomplikowane. W wielu przypadkach realizowane przez kilka współpracujących ze sobą zespołów o różnej kulturze organizacyjnej. Taka sytuacja pozwala na określenie środowiska projektowego wielu organizacji jako heterogeniczne. Podejście obiektowe zakłada istnienie pewnych analogii pomiędzy zarządzaniem projektami, a programowaniem komputerów. Na tej podstawie zapożyczony zostaje pewien zestaw reguł stworzonych na potrzeby programowania (programowanie obiektowe oraz tzw. wzorce projektowy). Reguły te i wzorce udowodniły swoją przydatność, pozwalając na uporządkowanie bardzo skomplikowanych struktur. W referacie zaprezentowany zostanie pokrótce zarys podejścia obiektowego, oraz możliwość jego wykorzystania w heterogenicznym środowisku projektowym. Szczególna uwaga zostanie poświęcona wspomagającemu komunikację i przepływ informacji wzorcowi obserwator oraz jego wykorzystaniu w kontroli ryzyka skomplikowanym projekcie lub programie. Postawiona zostanie teza, że podejście obiektowe i wzorce projektowe mogą wspomagać organizacje zarządzające wieloma różnorodnymi projektami w zakresie zarządzania ryzykiem i komunikacją. Jednocześnie, przy wsparciu odpowiedniej hurtowni danych oraz metod analizy danych (data mining), możliwe byłoby coraz dokładniejsze identyfikowanie czynników ryzyka.
Nota bibliograficzna:
Łukasz Tync. (2012). Podejście obiektowe i wzorzec obserwator jako wsparcie dla zarządzania ryzykiem i komunikacją w projekcie. W: Tadeusz Trzaskalik (red.), Modelowanie Preferencji a Ryzyko '12. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, s. 337-350
