MPaR'01 - artykuł nr 32
Dyskretyzacja strumienia i stóp dyskontowych w problemach Bierwaga-Khanga i Prismana
Joanna Utkin
Streszczenie:
Bierwag i Khang, a następnie Prisman analizowali aspekt minimaksowy strategii uodpornienia portfela obligacji. Autorzy ci zakładali, że obligacje generują ciągłe strumienie pieniężne, a potencjalna zmiana terminowej struktury dotyczy stóp dotyczy krzywej stóp kapitalizacji ciągłej. Z punktu widzenia praktyki, istotne są obligacje generujące dyskretne strumienie odsetki oraz miana odniesienia do stóp procentowych, nie zaś do stóp kapitalizacji ciągłej. W przypadku podstawowego rodzaju potencjalnej zmiany - przesunięcia równoległego krzywej natężenia kapitalizacji ciągłej - funkcja wartości portfela w terminie horyzontu jest funkcją wypukłą parametru przesunięcia. Natomiast założenie odpowiadającej jej zmiany proporcjonalnej stóp zerokuponowych prowadzi do funkcji, która nie musi być wypukła. Celem pracy Dyskretyzacja strumienia i stóp dyskontowych w problemach Bierwaga-Khanga i Prismana (J. Utkin) jest zbadanie uogólnionej wypukłości funkcji występujących w problemie siodłowym Bierwaga-Khanga i w programie Prismana w zagadnieniu zdyskretyzowanym na poziomie stóp i przepływów, w którym potencjalna zmiana stóp zerokuponowych jest zmianą proporcjonalną.
Nota bibliograficzna:
Joanna Utkin. (2001). Dyskretyzacja strumienia i stóp dyskontowych w problemach Bierwaga-Khanga i Prismana. W: Tadeusz Trzaskalik (red.), Modelowanie Preferencji a Ryzyko '01. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, s. 425-432
