MPaR'11 - artykuł nr 6
Odporne bayesowskie metody alokacji aktywów a ocena ryzyka portfela akcji
Agnieszka Orwat-Acedańska
Streszczenie:
W pracy omówiono metodologię i przedstawiono przykłady aplikacji odpornej alokacji bayesowskiej (ang. robust Bayesian allocation). Metoda jest połączeniem alokacji odpornej (ang. robust allocation) oraz alokacji bayesowskiej (ang. Bayesian allocation). Celem podejścia jest ograniczenie skutków ryzyka estymacji (ang. risk estimation), którego źródłem jest wrażliwość klasycznej funkcji optymalnej alokacji na nieznane rzeczywiste wartości parametrów, będące charakterystykami portfela. Kryterium wyboru portfeli odpornych jest maksymalizacja najmniejszej możliwej oczekiwanej stopy zwrotu portfeli przy ograniczeniu na maksymalne dopuszczalne ryzyko portfela, przy założeniu elipsoidalnych zbiorów niepewności dla parametrów będących charakterystykami składowych portfeli. Podejście bayesowskie w estymacji portfela uwzględnia rozkład a priori reprezentujący wiedzę inwestora na temat przyjęcia przez rozważane parametry określonych wartości. Jako połączenie tych metodologii rozważano odporne bayesowskie portfele, będące wynikiem maksymalizacji najmniejszej możliwej oczekiwanej stopy zwrotu portfeli przy ograniczeniu na maksymalne dopuszczalne ryzyko portfela. W ich przypadku przyjęto założenie bayesowkich elipsoidalnych zbiorów niepewności. Są one wyznaczone przez obszary, w których rozkłady a posteriori charakteryzują się najwyższą gęstością, Celem pracy jest przedstawienie metody odpornej bayesowskiej alokacji oraz jej implementacja na przykładzie akcji wybranych spółek WGPW. W pracy dokonuje się także analizy porównawczej ocen ryzyka portfeli uzyskanych metodą klasycznej i odpornej bayesowskiej alokacji.
Nota bibliograficzna:
Agnieszka Orwat-Acedańska. (2011). Odporne bayesowskie metody alokacji aktywów a ocena ryzyka portfela akcji. W: Tadeusz Trzaskalik (red.), Modelowanie Preferencji a Ryzyko '11. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, s. 97-114